گذری بر بازار میوه‌ و‌ تره‌بار قدیم بوشهر

بازار تره‌بار در بوشهر قدیم به بازار خدمات عمومی معروف بود که دارای جنب‌و جوش خاصی بود و محصولات آن از روستاهای اطراف و شهرستان کازرون می‌آمد.

اشتراک گذاری

به گزارش هیرونی؛ میادین میوه و تره‌بار یک شبکه گسترده توزیع محصولات کشاورزی است که باهدف تنظیم عرضه بازار محصولات کشاورزی و فراهم نمودن امکان دسترس ارزان و سریع‌تر شهروندان به میوه و تره‌بار در کشور شکل‌گرفته است. در حال حاضر در اغلب شهر‌های بزرگ کشور میادین میوه و تره‌بار زیر نظر سازمان میادین و ساماندهی مشاغل شهرداری‌ها و با مجوز وزارت کشور فعالیت می‌کنند.

قدمت بازار قدیم بوشهر

قدمت بازار قدیم بوشهر به زمان دوره افشار بازمی‌گردد و کشورهای مختلف مانند انگلیس، آلمان و پرتقال برای سهولت تجارت، در بازار کنسولگری تاسیس کردند. در دوره ناصرالدین شاه، بازار قدیم بوشهر با ۲۴۰ حجره مرکز ارتباطات تجاری و فرهنگی اقلیت‌ها و مردم از طبقات گوناگون بود.

راسته‌های بازار قدیم بوشهر

بازار قدیم بوشهر از مکان‌های پرخاطره است که دارای راسته‌های مختلفی بود راسته‌هایی از قبیل بازار طلافروشان، بازار قصاب‌ها، بازار ماهی‌فروشان، بازار مرغ‌فروشان، بازار رنگرزها، بازار آهنگران، بازار قالی‌فروشان، بازار کلاه‌فروشان و فضاهایی مثل تجارت‌خانه داشت.

از شمال به جنوب، این بازار به سه قسمت بازار خدمات عمومی (بازار تره‌بار)، بازار تجاری عمومی (بازار ماهی‌فروشان و زرگران) و بازارچه محلی عمومی تقسیم می‌شد.

بازار قدیمی بوشهر در دوران رونق خودش، دو راسته معین التجار و رئیس التجار هم داشت. هریک از این دو راسته اصلی، شامل راسته‌های کوچک‌تری بودن که مبادلات اقتصادی در آن‌ها به خوبی جریان داشت که یکی از پر جنب‌وجوش‌ترین بازار بوشهر مربوط به بازار تره‌بار بود که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

میوه و تره‌بار فروشان بوشهری

جنوب بازار تا چند پله به یک میدان می‌رسید که در تابستان هندوانه، خربزه، خیار چنبر و پیاز، حتی باقلا و سبزی مانند پرپین و تربیزه سفید در همین میدان و میدان دیگری به نام میدان آبکار معروف بود.

این‌ها را از روستا‌های اطراف به ویژه روستای چاهکوتاه می‌آوردند و چندین مغازه عمده فروشی بود که صاحبانشان از روستائیان جنس می‌خریدند و به صورت کلی و جزئی می‌فروختند.

با توجه به گرمای طاقت فرسای تابستان هندوانه بازارگرمی داشت. از دو دکان‌دار معروف مرحوم محمدآبادی و محمود کَل ابول باید یاد کرد. طبق گزارش تاریخ‌نگاران بوشهر هندوانه‌های که در محله باغ‌نار بوشهر رشد ‌می‌کرد به اندازه‌ای بود که هر شتر می‌توانست فقط دو عدد هندوانه در خورجین بگذارد‌؛ زیرا هندوانه‌ها بسیار بزرگ و آبدار بود.

بیشتر گوجه فرنگی و خیار سبز و خیار چنبر از محلات، سنگی باغ، زهرا، لیل جفره علیباش دواس و حتی بخشی از، رونی سبزآباد و سرتل حتی انجیر و انگور آورده می‌شد.

قدمت باغ‌های انگور ریشهر به دوره ساسانی می‌رسد و روش کاشت که به کهره انگوری مشهور بود بدین صورت بود که نهال‌ها را در چاله هایی به عمق سه متر می کاشتند و دیگر نیازی به آبیاری نبود و پس از آن انگورها از چاه بالا آمده آنها را روی پایه سنگی گذاشته و در بیرون چاه ثمر می دادند.

در فصل رطب نیز رطب‌های سعمرون شهد این مناطق را هم دار عمو زایر حسن دشتیاری خیلی مشتری داشت. در بین این تره‌بار فروشان دو فروشگاه عمده فروش گندم و جو نیز وجود داشت که مردم گندم خریداری شده را به آسیاب می‌بردند و آرد می‌کردند. میوه‌هایی در دهه سی تا اواخر دهه چهل بیشتر از مناطق دیگر که معروف بود به بالاسون یا همان شهرستان کازرون می‌آمد.