پدرم می‌دانست اتفاقی در انتظار اوست
به گزارش هیرونی؛
نیروهای مسلح اصلی با باورهای اساسی اعتقاد به معنویت و نصرت الهی، اعتقاد به وجوب دفاع از تمامیت ارضی کشور، دشمن شناسی، خداباوری و اعتقاد به ولایت مطلقه فقیه حماسه‌های جاودانی از خود بر جای نهادند.
در این میان مادران، همسران و فرزندان شهدا با الگوگیری از شهیدان با وجود فراغ و دلتنگی پا در رکاب انقلاب گذاشتند و از تمامی آرمان‌ها و ارزش‌های این نظام حفاظت کردند.
دختران شهدا به واسطه الفت و مهربانی وصف ناپذیر رابطه‌ای فراتر با پدران خود داشته‌اند بعد برای آنها بسیار سنگین بوده اما انگار پس از شهادت نیز ارتباط شهید با فرزندان ادامه دارد.
در ادامه شما را به گفتگوی تفصیلی با یکی از دختران شهدای بوشهر دعوت می‌کنیم.
سپاس خبر: لطفا خودتان را معرفی کنید
نازنین گزبلندی متولد سال ۱۳۸۳ هستم. فرزند اول شهید علیرضا گزبلندی، در حال حاضر در رشته روانشناسی مشغول به تحصیل هستم.
سپاس خبر: پدر شهیدتان را معرفی و نحوه شهادت را بیان نمایید
پدرم در روستای گزبلند متولد شدند که حین اجرای مانور دریایی در اطراف جزیره فارسی سال ۱۳۸۷ به شهادت رسیدند و در زمان شهادت پدر، من چهار سال سن داشتم و برای همین خاطره‌ای از پدرم به یاد ندارم.
سپاس خبر: رفتار مردم با فرزند شهید چگونه است؟
مردم از نظر برخورد به سه دسته تقسیم می‌شوند، دسته اول به خانواده شهدا احترام می‌گذارند، دسته دوم ترحم می‌کنند، و دسته سوم بخاطر دیدگاهی که دارند درباره خانواده شهدا مثل این موضوع که به آنها خیلی توجه می‌شود از نظر مادی و معنوی، منزجرکننده رفتار می‌کنند.
سپاس خبر: آیا خصوصیت‌های اخلاقی پدرتان، در رفتار و زندگی شما تأثیری دارد و چقدر تلاش کرده‌اید که راه پدر را ادامه دهید؟
خیلی وقت‌ها قبل از اینکه کاری را انجام بدهم به این فکر می‌کنم که اگر پدرم بود چه کاری انجام می‌داند و چه نظری درباره آن موضوع داشتتند و سعی می‌کنم که رفتار و کردارم را به پدرم نزدیک کنم.
سپاس خبر: فرزند شهید بودن چه حسی دارد؟
احساس می‌کنم مسئولیت خیلی بزرگی با من همراه شده است و همیشه از پدرم می‌خواهم که کمک حالم باشد که بتونم این مسئولیت را به خوبی انجام دهم و حفظ نمایم.
سپاس خبر: در خلوت خود با پدرشهیدتان چه گفتگویی دارید؟
خیلی زمان‌ها با پدرم صحبت می‌کنم. کوچک‌تر که بودم دائم گلایه می‌کردم که چرا ما رو رها کرده است؛ زیرا برایم تعریف کرده بودند که می‌دانست که قرار است اتفاقی برایش بیافتد و من در دنیای کودکی دائم می‌پرسیدم که اگر می‌دونست؛ چرا رفت؛ اما اکنون به این نتیجه رسیده‌ام که هدف‌هایی که شهدا دنبال می‌کنند خیلی فراتر از چیزیست که ما تصور می‌کنیم.
سپاس خبر: اگر اکنون پدرتان حضور داشت چه حرفی با پدرتان داشتید؟
تمام اتفاقاتی که در مدت نبودنش رخ داده بود را برایش تعریف می‌کردم و می‌دانم اگر خودش نیز حاضر بود، من را در آن موقعیت حمایت می‌کرد.
سپاس خبر: از چه حسی در جامعه نفرت و لذت دارید؟
اینکه برخی‌ها فکر می‌کنند همه چیز برای ما فراهم است؛ مانند دانشگاه و مدرسه؛ اما واقعا اینگونه که فکر می‌کنند نیست و اگر هم بود به هیچ عنوان نمی‌تواند و نتوانسته جای پدر را برای منطقه بگیرد. وقتی می‌بینم مردم با وجود شرایط و مشکلات سخت اقتصادی همچنان نسبت به شهدا احترام می‌گذارند که نشان از قدردانی از شهداست لذت می‌برم.
سپاس خبر: نظر شما درباره برگزاری یادواره شهدا چیست؟
شاید این موضوع که در موقعیت‌ها و روزهای خاصی از شهدا یاد می‌شود و در روزهای دیگر سال به آنها اشاره نمی‌شود، بی‌ارتباط با دیده شدن متولیان آن برنامه‌ها و رفع تکلیفی بیش نباشد.
سپاس خبر: توقع جامعه از فرزند شهید و توقع فرزند شهید از جامعه چیست؟
ببینید این باور وجود دارد که فرزندان شهدا معصوم هستند و هیچ خطایی از آنها سر نمی‌‌زند و بعضی مواقع این موضوعات باعث ایجاد یک سری توقعات نابجا می‌شود. من به عنوان دختر شهید توقعی از مردم ندارم، خود مردم همیشه در حق شهدا و خانواده‌هایشان لطف دارند.
سپاس خبر: بزرگ‌ترین آرزویتان را بیان کنید؟
دلتنگی دختر برای پدر، خود داستان مفصلی دارد که بر همگان آشکار و هویداست. واقعا دلم می‌خواست که می‌توانستم با پدرم از نزدیک صحبت و حتی در خواب در آغوشش بگیرم.
انتهای خبر/
دیدگاهتان را بنویسید