لبخندی به وسعت یک محفل

به گزارش هیرونی؛ فاطمه فقیه در یادداشتی نوشت: در گوشه‌ای از محفل انس با قرآن، پسرکی با چشمانی نافذ و لبخندی ملیح، توجه مرا به خود جلب کرد. گویی شور و شوق درونی‌اش، از دریچه نگاهش به بیرون تابیده بود.

با وجود اینکه قادر به سخن گفتن نبود، اما با حرکات دست و اشاراتش، به وضوح می‌شد فهمید که چقدر برای برگزاری این مراسم ذوق دارد. با اشتیاق، موکت‌ها را جابجا می‌کرد و در سایر کارها کمک می‌کرد.

هرچند کلامی بر زبان جاری نمی‌کرد؛ اما لبخندش گویاتر از هر کلمه‌ای بود. گویی با آن لبخند، به همه می‌گفت که چقدر از حضور در این محفل معنوی خوشحال است.

در آن لحظه، دریافتم که ناتوانی در سخن گفتن، هیچگاه نمی‌تواند مانع از ابراز عشق و ایمان باشد. پسرک با وجود معلولیتی که داشت، با تمام توان در این کار خیر مشارکت می‌کرد و شور و اشتیاق خود را به دیگران نیز منتقل می‌کرد.

حضور او در محفل انس با قرآن، درس بزرگی برای همه ما بود. درسی از عشق، ایمان و تلاش بی‌وقفه.

لبخندی به وسعت یک محفل، لبخندی به وسعت عشق و ایمان.

انتهای پیام//